Líffæraígræðsla

Ég er dýratæknir. Það er ótrúlegt hve hændur þú getur orðið að svínunum sem við ölum. Það er erfitt að sjá á eftir þeim en þetta er nauðsynlegt. Það væri miklu verra ef við myndum fara illa með þessi dýr bar vegna þess að við vissum að á endanum yrði þeim lógað vegna tilrauna. Við skuldum þeim það að sjá vel um þau. Ég veit að það er ekki náttúrulegt að þau eyði öllu lífi sínu innan dyra, og oft í einangrun, en ég held samt að þau lifi góðu lífi.

Ég hef unnið í 10 ár við að gera það kleyft að nota svínshjörtu í ígræðslur í menn. Ég hef sjálf séð gríðarlegar þjáningar fólks sem fæðist með meðfædda hjarta-sjúkdóma. Sonur minn, Toby, fæddist með hjartasjúkdóm. Hann gat varla gengið né leikið sér við önnur börn. Við biðum eftir gjafahjarta en hann dó áður en það fékkst. Ég vil ekki að önnur börn og aðrar fjölskyldur kveljist eins og við Toby kvöldumst. Þess vegna finnst mér líffaraígræðsla svo mikilvæg.

Ég er að bíða eftir hjartaígræðslu. Hjarta mitt hefur verið lélegt árum saman, en bílslys síðasta sumar olli svo miklu áfalli í líkamanum að hjartað hefur verið óstöðugt síðan. Læknar segja líkurnar á því að finna hjarta ekki miklar. Ég hef heyrt um líffæraígræðslur – að græða svínshjörtu í menn. Ég er grænmetisæta og vil ekki gera þetta, en hugmyndin verður þó sífellt meira freistandi þeim mun lengur sem ég bíð. Ég vil bara geta séð dóttur mína vaxa úr grasi og verða heilbrigður aftur.

Ég er hjartaskurðlæknir á spítala. Ég sérhæfi mig í hjartaígræðslum. Það eru margir á biðlista fyrir gjafalíffæri og fæstir þeirra geta lifað fullkomlega virku lífi. Ég hef áhuga á notkun svínahjarta sem valkost á móti mannshjörtum. Sumir sjúklingar myndu stökkva til ef það stæði til boða. Eina áhyggjuefni mitt er dreifing vírusa. Eftir uslann sem alnæmi og kúariða ollu, sjáum við að það þarf að fara varlega. Við viljum ekki gefa fleiri sjúkdómum lausan tauminn í heiminum.

Ég er 18 ára og hef verið að ferðast um Suður-Afríku síðustu þrjá mánuði áður en ég fer í háskóla. Það hefur valdið mér miklu uppnámi. Svo margir eru að deyja úr alnæmistengdum sjúkdómum. Það eru til lyf á Vesturlöndunum sem hjálpa, en þau eru ekki send hingað. Smokkar geta komið í veg fyrir alnæmissmit en þeir eru ekki sendir hingað heldur. Af hverju gera Vesturlöndin ekki eitthvað til að hjálpa? Af hverju láta vísindamenn fé streyma í rannsóknir á nýjum sviðum, eins og að búa til genabreytt svín til líffæraígræðslu? Það eru til aðrar leiðir til að draga úr þjáningu manna og einnig til að eyða peningum.

Ég bý í Nýju-Delí með konunni minni, Radha, sem er læknir, og fjölskyldu minni. Ég trúi á karma – að það séu afleiðingar gerða einstaklingsins, annaðhvort í þessu lífi eða fyrra lífi sem valdi fæðingagöllum eins og meðfæddum hjartagöllum. Radha segir mér að á Vesturlöndunum vilji fólk setja svínahjörtu í manneskjur. Á Vesturlöndunum gera vísindamenn hluti fyrir uppgötvunina sjálfa og frægðina sem fylgir. Á meðan á þessu stendur sé ég fólk svelta í hel á hverjum degi eða örkumla fólk sem hefur orðið þannig af sjúkdómum sem hægt er að koma í veg fyrir. Af hverju er þessu misrétti leyft að halda sér?

Sonur minn, sem er 35 ára núna, er með afbrigðileika í hjarta og dó næstum í fæðingu. Hann gengur mjög hægt við staf og þarf stöðuga umönnun. Þó svo að við séum nógu vel stæð til að reyna ýmis læknisráð hefur ekkert gengið. Sonur minn hefur verið á biðlista fyrir hjartaígræðslu í nokkur ár. Ég myndi gera hvað sem er til að sjá hann heilbrigðan og hamingjusaman. Ég hef heyrt að það gæti verið mögulegt að græða svínshjörtu í menn. Ég vona að vísindamönnunum takist það. Mun það koma í tæka tíð fyrir son minn?

Ég var orðin örvæntingarfull eftir nýju hjarta, svo þegar þeir buðu mér hjarta úr svíni var ég fljót að samþykkja. Auðvitað er ég ánægð að mér líði betur og geti gert mun fleira. En þeim mun lengri tími sem líður, þeim mun verr líður mér að hafa hluta úr svíni innan í mér. Ef þetta væri mjaðmaliður búinn til úr svínsbeini væri mér sama, en hjartað er annað mál. Mér líður þannig að þó svo að líkami minn hafi ekki hafnað hjartanu hafi ég gert það tilfinningalega.