Komórki macierzyste

Anna Fitzgerald jest naukowcem pracującym nad indukowanymi komórkami o wielorakich możliwościach różnicowania się. Według niej reprogramowanie komórek ma duży potencjał. Anna uważa, że terapie oparte na stosowaniu komórek macierzystych będą miały ogromne znaczenie jako sposób leczenia podstawowych przyczyn wielu poważnych chorób. Wie jednak, że przed takimi terapiami jest jeszcze długa droga i sądzi, że nie należy zbyt szybko rozpoczynać prób klinicznych. Anna obawia się również, że potrzebne będzie dużo środków, aby niedrogie terapie stały się dostępne dla wielu ludzi. Chciałaby, aby jej badania zapewniły korzyści dla wszystkich, a nie tylko dla małej grupy bogatych pacjentów, którzy mogą pozwolić sobie na specjalistyczne leczenie.

Pani Liz Hopeful jest mężatką od 5 lat; bardzo chciałaby mieć dzieci, jednak dotychczasowe próby zajścia w ciążę zakończyły się fiaskiem. W końcu państwo Hopeful zdecydowali się na zabieg In vitro. Pierwszy cykl leczenia zakończył się niepowodzeniem, ale w klinice wciąż czeka 6 zarodków gotowych do wszczepienia. Wszystkie z nich mają imiona. Jeden z formularzy, jakie wypełniła para dotyczył przekazania niewykorzystanych zarodków do celów badawczych. Na samą myśl, że ktoś będzie prowadził eksperymenty na jej embrionach Liz czuje przerażanie.

Ojciec O’Reilly jest katolickim księdzem. Każdego dnia widzi dużo cierpienia chorych ludzi – na świecie i w swoim otoczeniu, co budzi w nim głęboki żal. Jednak zgodnie z naukami swojego kościoła wierzy, ze ludzki zarodek jest istotą obdarzona duszą od samego dnia poczęcia. Znaczy to, że nie można zgadzać się na jakiekolwiek badania na embrionach. Zdaniem ojca O’Reilly w eksperymentach powinno się używać jedynie komórek macierzystych pochodzących z krwi pępowinowej. Jego zdaniem naukowcy w ogóle nie przejmują się zasadami duchowymi, dlatego powinni być nadzorowani przez ludzi uznających podobne jak on reguły moralne.

Nazywam się Áron Sárallyai. Mam 23 lata i jestem studentem. Urodziłem się z dziedzicznym pierwotnym upośledzeniem odporności, co było przyczyną wielu poważnych chorób w czasie całego mojego życia. Mój stan zdrowia coraz bardziej pogarszał się w ciągu ostatnich kilku lat i obecnie jest bardzo poważny. Jedyną terapią, jaka mi pomogła, była terapia oparta na stosowaniu komórek macierzystych. Otrzymałem komórki macierzyste od zagranicznego dorosłego dawcy, któremu jestem bardzo wdzięczny. Proces ten był bezbolesny dla nas obu. Dzięki podarowanym komórkom macierzystym mój system immunologiczny może działać identycznie jak system immunologiczny dawcy. Otrzymałem szansę, aby stać się zdrowym. Popieram terapię opartą na stosowaniu komórek macierzystych, ale tylko w przypadku dorosłych ochotników. Taka terapia może pomóc w leczeniu poważnych chorób. Zalecam jednak wszystkim ostrożność, ponieważ nie jest to magiczne rozwiązanie, ale przy zachowaniu odpowiedniej ostrożności może pomóc wielu ludziom.

Sir Grant Cameron jest szefem jednego z najlepszych zespołów naukowców, prowadzących badania na komórkach macierzystych. Sir Cameron jest bardzo poruszony krzykliwymi, protestami rozgorączkowanych przeciwników badań na zarodkach. Jego zdaniem to irracjonalne, by nadawać kulce zlepionych komórek, jaką jest wczesny zarodek, status ludzkiej jednostki. Przy okazji występów w mediach naukowiec apeluje w tym względzie o rozsądek i inteligentną, racjonalną debatę. Dlaczego niektórzy ludzie chcą pozbawić innych powrotu do zdrowia? Zdaniem sir Camerona zakazywanie lub ograniczanie badań jest niemoralne, bo to właśnie one mogą doprowadzić do pokonania nieuleczalnych chorób.

Janice Fortune całe swoje życie była przedsiębiorcą. Fortune założyła firmę, która zajmuje się tworzeniem ludzkich komórek macierzystych do badań oraz do celów terapeutycznych. Kobieta troszczy się o chorych i zdaje sobie sprawę z etycznych sporów dotyczących badań; jednak jej priorytetem jest prowadzenie dobrze prosperującej firmy, choć prawdziwe zapotrzebowanie na jej „produkty” może nastąpić dopiero za 10 lat. Jeśli zarodki okażą się być najbardziej obiecujące, wtedy z pewnością zdecyduje się na ich używanie; jeśli lepsze okażą się dorosłe komórki macierzyste, wtedy zdecyduje się na to rozwiązanie.

Ted Murdoch ma 50 lat i jest zadowolony ze swojego życia zawodowego. Jest silnie związany z rodziną i wkrótce zamierza przejść na emeryturę. Jednak niedawno stwierdzono u niego chorobę Parkinsona; mężczyzna już zaczyna tracić sprawność. Choroba go przeraża. Będzie umierał powoli i prawdopodobnie będzie się to wiązać z cierpieniem jego i jego bliskich. Nie chce być dla nich ciężarem. Jakiś czas temu Murdoch dowiedział się o komórkach macierzystych jako o możliwym lekarstwie, które pomogłyby ludziom takim jak on. Murdoch został gorącym orędownikiem badań nad zarodkowymi komórkami macierzystymi. Jest przekonany, ze dzięki nim uda mu się pokonać chorobę.

Amanda jest młodym biologiem komórkowym (cytologiem) w jednym z najlepszych instytutów badających komórki macierzyste Niedawno rząd wydał jej szefowi zezwolenie na sklonowanie ludzkich embrionów, z wykorzystaniem do tego krwi pacjenta cierpiącego na chorobę nerwów ruchowych. Komórki pozyskane z zarodków posłużą do leczenia choroby. Amanda ma złe przeczucia jeśli chodzi o tworzenie zarodków tylko do celów badawczych. Martwi się, że w rezultacie jacyś ekscentryczni naukowcy pokuszą się o klonowanie ludzkich dzieci. Choć projekt jest kontrowersyjny, to może przekuć się na wiele odkryć dotyczących choroby, a może i nowe metody leczenia. Amanda bije się z myślami, czy pozostać w zespole instytutu.

Zed jest transhumanistą – członkiem ruchu dążącego do poprawienia jakości ludzkiego gatunku. Dla niego medycyna regeneracyjna wykorzystująca komórki macierzytse to jedynie krótkoterminowy cel. Oczekuje koncentracji badań na klonowaniu, genetyce, komórkach macierzystych, cybernetyce i nanotechnologiach, które w efekcie dałyby nam możliwość robienia dowolnych zmian w naszym materiale genetycznych Moglibyśmy nie tylko usuwać schorzenia zakodowane w DNA, ale też zwiększyć możliwości swojej inteligencji, percepcji, poprawić wytrzymałość oraz wygrać ze starością . Zed pogardza krótkowzrocznością środowisk religijnych i etycznych. Jego zdaniem powinniśmy wziąć swój los we własne ręce, a wszystkie zakazy mogą zaprzepaścić nasza przyszłość.

Dr Sharon Taylor jest neurochirurgiem i często spotyka pacjentów, którzy zostali sparaliżowani w wyniku poważnego obrażenia rdzenia kręgowego. Jest na bieżąco z najnowszymi postępami i chętnie wypróbowuje najnowsze technologie, ale obawia się, że komórki macierzyste są często przedstawiane jako magiczne lekarstwo. Sharon odczuwa presję ze strony pacjentów i ich rodzin, aby wykonywać transplantację komórek macierzystych niezależnie od poziomu ryzyka. Wie jednak, że takie terapie nie zostały dokładnie przetestowane, a testy kliniczne stanowią dopiero początek. Sharon nie jest gotowa na użycie komórek macierzystych do momentu, kiedy stanie się dostępna bezpieczna i skuteczna terapia. Obawia się jednak, że zdesperowani pacjenci zwrócą się do osób pozbawionych skrupułów, którzy wykorzystają chorych do zarabiania pieniędzy, nie zwracając uwagi na zagrożenia dla zdrowia.